Paardenbloem
Taraxacum officinale
Dandylion
De paardenbloem is een opvallend maar o zo gewoon kruid, iedereen kent hem wel als het on-kruid in de velden. Je trapt hem zo plat, er zijn er ook zoveel van. Maar weinig mensen weten dat de Dandylion (Leeuwentand- zo wordt hij in het Engels genoemd vanwege het getande blad) een zeer krachtig geneeskruid is wat in vroegere tijden erg veel gebruikt werd. Paardenbloem heeft een krachtig reinigende werking op de Lever, wat je al aan zijn kleur kunt zien: gele kruiden stimuleren en versterken namelijk de spijsvertering, lever en het zonnevlecht.
Naam
‘Taraxacum’ duidt op een oogziekte waarvoor het kruid vroeger heel erg goed werkzaam bleek. De levermeridiaan staat in verbinding staat met de ogen, vandaar dat het een goed kruid bij oogklachten is. De toevoeging ‘officinale’ duidt aan dat de plant in de middeleeuwen al een erkend geneeskruid was en altijd in de ‘Officina’ (apotheek) op voorraad moest zijn. De Nederlandse naam paardenbloem geeft aan dat het kruid erg veel voorkomt en als zeer algemene maar minderwaardige plant werd gezien. Het kruid wordt ook wel pissebed of in het Frans Pis-en-lit genoemd, wat weer duidt op zijn sterk reinigende werking op lever en darmen waardoor het lichaam veel afvalstoffen kwijtraakt.
Historie
Paardenbloem is een van oudsher erkend geneeskruid. De plant groeide in overvloed in alle gematigde gebieden van Europa. In China werd de plant al in de 7e eeuw medicinaal gebruikt. Door Arabische artsen werd het kruid in de 10e en 11e eeuw gebruikt. In de middeleeuwen werd de plant vooral veel gebruikt in Wales. Binnen de Ayurveda wordt paardenbloem toegepast bij leverkwalen. Boeren rookten vroeger in het voorjaar hun stal en huis uit met paardenbloem. Dit had als doel om alles te reinigen van allerlei onzuiverheden. De plant werd vroeger in West-Europa, Engeland en vooral Frankrijk veel gebruikt als sla.
Signatuur
De paardenbloem heeft een sterk getand blad, wat duidt op een stimulerende werking op het lichaam. De gele bloem geeft de werking op lever, gal, spijsvertering en de zonnevlecht aan. Paardenbloem heeft een stevige penwortel, wat duidt op een aardende werking. Paardenbloem bevat veel mineralen wat ook duidt op deze werking. Paardenbloem is tijdens de bloei gericht op de zon en sluit als het donker wordt. Dit duidt op een stimulerende werking en versterking van de levenskracht. De slappe stengel geeft het verzachtende en soepelmakende aspect van de plant weer: het bevordert de doorstroming van het lichaam. De bittere smaak van de paardenbloem verwijst naar de werking op de spijsvertering: bitter heeft een sterk stimulerende werking op de lever en gal. Dit zorgt voor een betere vertering van het eten. Het witte melksap wat in de wortel zit is erg bitter en stimuleert daarom de spijsvertering. De wortel wordt daarom ook gebruikt om tinctuur van te maken.
Typologie
Paardenbloem past bij een mens dat duidelijk aanwezig is en graag in de belangstelling staat, maar zich sterker voordoet dan hij is. Denk maar aan een paardenbloem die je plukt: de stengel wordt al snel slap als je hem in een vaas zet. Zo sterk als hij eruit ziet is hij dus eigenlijk niet. Het paardenbloemtype past zich aan iedereen aan en wil graag in de smaak vallen bij anderen. Zijn ware ik komt zo niet tot ontwikkeling en hij leeft in een schijnwereld. Een ziekte die hierbij hoort is suikerziekte.
Geneeskrachtige werking
De wortel van de paardenbloem heeft de krachtigste werking op de lever. De belangrijkste werking heeft paardenbloem op de lever, galblaas en de spijsvertering. Hierop heeft het kruid een stimulerende werking. De werking op deze gebieden kun je aflezen aan de gele kleur van het bloemetje. Ook de bittere smaak van dit kruid duidt op de werking op maag en spijsvertering (bitterstoffen).
De bitterstoffen stimuleren via de spijsvertering de lever, gal en pancreas. De pancreas wordt het meest gestimuleerd door de stof inuline, welke in hoge mate voorkomt in de wortel van paardenbloem. Deze stof is van grote betekenis voor mensen met suikerziekte, het helpt namelijk het bloedsuikergehalte te verlagen. Het kruid werkt daarnaast nierstimulerend en is zeer urineafdrijvend. Hierdoor is het een goed kruid om in te zetten bij reuma en jicht.
Paardenbloem werkt algemeen versterkend en opbouwend. Het wordt ingezet bij voorjaarsmoeheid, depressie, bloedarmoede en weinig levenslust. Ook wordt het ingezet bij een trage lever, galstenen, geelzucht, obstipatie, aambeien en een te hoog cholesterolgehalte. Via de lever heeft het kruid een werking op de ogen. Het is werkzaam bij oogzwakte, bijziendheid, vermoeide en gespannen ogen, bij staar en bij scheelzien.
Het in de plant aanwezige mangaan activeert enzymen voor het zenuwstelsel en de vetstofwisseling. Door het hoge gehalte aan vitaminen en mineralen is paardenbloem erg veelzijdig, opbouwend en een goede constitutieplant. Tevens is het kruid zeer geschikt om het lichaam mee te reinigen, mede doordat het een echte bloedzuiveraar is. Om af te vallen is het kruid ook een geschikt, omdat het de vetstofwisseling activeert. De choline in deze plant heeft op veel gebieden een zeer goede werking. Het stimuleert het zenuwstelsel, bindweefsel en de klieren. Het zorgt bij bepaalde type mensen voor een positievere levenshouding. De choline heeft net als de inuline een werking op de pancreas. Choline schudt als het ware de pancreas wakker.
Algemeen gebruik
Praktische toepassingen
Om op te letten
Taraxacum officinale
Dandylion
De paardenbloem is een opvallend maar o zo gewoon kruid, iedereen kent hem wel als het on-kruid in de velden. Je trapt hem zo plat, er zijn er ook zoveel van. Maar weinig mensen weten dat de Dandylion (Leeuwentand- zo wordt hij in het Engels genoemd vanwege het getande blad) een zeer krachtig geneeskruid is wat in vroegere tijden erg veel gebruikt werd. Paardenbloem heeft een krachtig reinigende werking op de Lever, wat je al aan zijn kleur kunt zien: gele kruiden stimuleren en versterken namelijk de spijsvertering, lever en het zonnevlecht.
Naam
‘Taraxacum’ duidt op een oogziekte waarvoor het kruid vroeger heel erg goed werkzaam bleek. De levermeridiaan staat in verbinding staat met de ogen, vandaar dat het een goed kruid bij oogklachten is. De toevoeging ‘officinale’ duidt aan dat de plant in de middeleeuwen al een erkend geneeskruid was en altijd in de ‘Officina’ (apotheek) op voorraad moest zijn. De Nederlandse naam paardenbloem geeft aan dat het kruid erg veel voorkomt en als zeer algemene maar minderwaardige plant werd gezien. Het kruid wordt ook wel pissebed of in het Frans Pis-en-lit genoemd, wat weer duidt op zijn sterk reinigende werking op lever en darmen waardoor het lichaam veel afvalstoffen kwijtraakt.
Historie
Paardenbloem is een van oudsher erkend geneeskruid. De plant groeide in overvloed in alle gematigde gebieden van Europa. In China werd de plant al in de 7e eeuw medicinaal gebruikt. Door Arabische artsen werd het kruid in de 10e en 11e eeuw gebruikt. In de middeleeuwen werd de plant vooral veel gebruikt in Wales. Binnen de Ayurveda wordt paardenbloem toegepast bij leverkwalen. Boeren rookten vroeger in het voorjaar hun stal en huis uit met paardenbloem. Dit had als doel om alles te reinigen van allerlei onzuiverheden. De plant werd vroeger in West-Europa, Engeland en vooral Frankrijk veel gebruikt als sla.
Signatuur
De paardenbloem heeft een sterk getand blad, wat duidt op een stimulerende werking op het lichaam. De gele bloem geeft de werking op lever, gal, spijsvertering en de zonnevlecht aan. Paardenbloem heeft een stevige penwortel, wat duidt op een aardende werking. Paardenbloem bevat veel mineralen wat ook duidt op deze werking. Paardenbloem is tijdens de bloei gericht op de zon en sluit als het donker wordt. Dit duidt op een stimulerende werking en versterking van de levenskracht. De slappe stengel geeft het verzachtende en soepelmakende aspect van de plant weer: het bevordert de doorstroming van het lichaam. De bittere smaak van de paardenbloem verwijst naar de werking op de spijsvertering: bitter heeft een sterk stimulerende werking op de lever en gal. Dit zorgt voor een betere vertering van het eten. Het witte melksap wat in de wortel zit is erg bitter en stimuleert daarom de spijsvertering. De wortel wordt daarom ook gebruikt om tinctuur van te maken.
Typologie
Paardenbloem past bij een mens dat duidelijk aanwezig is en graag in de belangstelling staat, maar zich sterker voordoet dan hij is. Denk maar aan een paardenbloem die je plukt: de stengel wordt al snel slap als je hem in een vaas zet. Zo sterk als hij eruit ziet is hij dus eigenlijk niet. Het paardenbloemtype past zich aan iedereen aan en wil graag in de smaak vallen bij anderen. Zijn ware ik komt zo niet tot ontwikkeling en hij leeft in een schijnwereld. Een ziekte die hierbij hoort is suikerziekte.
Geneeskrachtige werking
De wortel van de paardenbloem heeft de krachtigste werking op de lever. De belangrijkste werking heeft paardenbloem op de lever, galblaas en de spijsvertering. Hierop heeft het kruid een stimulerende werking. De werking op deze gebieden kun je aflezen aan de gele kleur van het bloemetje. Ook de bittere smaak van dit kruid duidt op de werking op maag en spijsvertering (bitterstoffen).
De bitterstoffen stimuleren via de spijsvertering de lever, gal en pancreas. De pancreas wordt het meest gestimuleerd door de stof inuline, welke in hoge mate voorkomt in de wortel van paardenbloem. Deze stof is van grote betekenis voor mensen met suikerziekte, het helpt namelijk het bloedsuikergehalte te verlagen. Het kruid werkt daarnaast nierstimulerend en is zeer urineafdrijvend. Hierdoor is het een goed kruid om in te zetten bij reuma en jicht.
Paardenbloem werkt algemeen versterkend en opbouwend. Het wordt ingezet bij voorjaarsmoeheid, depressie, bloedarmoede en weinig levenslust. Ook wordt het ingezet bij een trage lever, galstenen, geelzucht, obstipatie, aambeien en een te hoog cholesterolgehalte. Via de lever heeft het kruid een werking op de ogen. Het is werkzaam bij oogzwakte, bijziendheid, vermoeide en gespannen ogen, bij staar en bij scheelzien.
Het in de plant aanwezige mangaan activeert enzymen voor het zenuwstelsel en de vetstofwisseling. Door het hoge gehalte aan vitaminen en mineralen is paardenbloem erg veelzijdig, opbouwend en een goede constitutieplant. Tevens is het kruid zeer geschikt om het lichaam mee te reinigen, mede doordat het een echte bloedzuiveraar is. Om af te vallen is het kruid ook een geschikt, omdat het de vetstofwisseling activeert. De choline in deze plant heeft op veel gebieden een zeer goede werking. Het stimuleert het zenuwstelsel, bindweefsel en de klieren. Het zorgt bij bepaalde type mensen voor een positievere levenshouding. De choline heeft net als de inuline een werking op de pancreas. Choline schudt als het ware de pancreas wakker.
Algemeen gebruik
- Bij een slechte lever en galfunctie
- Zeer diuretisch en reinigend
- Spijsverteringbevorderend
- Algeheel versterkend en opbouwend
Praktische toepassingen
- Voor de tinctuur wordt de wortel van de plant gebruikt
- Het jonge malse blad is eetbaar, bijvoorbeeld als sla
- De bloemetjes zijn eetbaar mits vers, anders gaan ze pluizen
- Voor de thee wordt het jong-volwassen blad geoogst. In het voorjaar is dit het krachtigst
Om op te letten
- Het oude blad smaakt snel bitter en bevat veel latex, wat licht giftig is. Dit blad kun je dus beter niet eten
- De tinctuur is het beste te maken in het voorjaar. In de herfst is weliswaar het gehalte aan inuline het hoogst, maar er zit dan teveel zetmeel in de wortel. Gebruik je de wortel pas in het voorjaar dan heeft de plant in de winter zijn eigen zetmeel verbruikt. Hierdoor krijg je een mooie heldere tinctuur.
